ای ساقی و میر حرم . .

تا چند ز دست خویش فریاد کنم

از کرده خود کجا روم داد کنم

طاعات مرا گناه باید شمرید

پس از گنه خویش چه سان یاد کنم

.

.

دستانم خالی اند

اصلا تمام وجودم خالی ست

بگیر به حق دستان قلم شده دستم را

برسان مرا به قافله

یا عباس . . .ابوفاضل

یا ابالفضل

پ.ن : گر چه حرف تلخ از لب شیرین شنیدنی است. . .